zaterdag 5 december 2015

Hoor, wie klopt daar kinderen?

December heb ik (Venita) altijd het leukste moment van het jaar gevonden. 

Een maand met leuke feestdagen. Zoals Sinterklaas en Kerstmis. De sfeer die meteen gecreĆ«erd wordt door kinderen die Sinterklaas liedjes zingen, pepernoten en chocoladeletters die in de winkels worden verkocht, de intocht die altijd op tv word vertoond. Sinterklaas heb ik sinds de kleuterklas gevierd.


Dit werd altijd heel uitgebreid gedaan, elke dag zongen wij liedjes met de juffrouw en mochten wij onze schoentjes neerleggen bij de kachel. Wij mochten daarbij een briefje neerleggen met wat wij wilden hebben als cadeau en een wortel voor de paard van Sint, Amerigo, was natuurlijk niet te missen. Op de dag zelf kregen wij altijd een speculaas poppetje die wij mochten versieren met snoepgoed. Daarbij werden er cadeaus uitgewisseld en werd onze gezicht geschminkt. 
Ik werd altijd wel een beetje emotioneel als ik Sinterklaas en Zwarte Piet zag (ja, ik was een huilbaby).  Wat ik wel heel leuk vond is dat ik een keer op zijn schoot mocht zitten. Hij wist ook meteen wie ik was, kindjes vragen zich dan af hoe hij dat weet. Natuurlijk was het de directeur die zich vermomde als Sinterklaas. In de andere groepen werden altijd namen verloot en kochten de leerlingen cadeautjes voor elkaar. Soms moesten wij ook surprises maken. Ik weet nog dat ik een keer een jongen van mijn klas had en niet wist wat ik moest maken. Mijn vader en moeder hielpen mij met de surprise. Het was uiteindelijk een kartonnen straaljagertje geworden, waar die heel blij mee was.

Naast dat dit voornamelijk op de basisschool werd gevierd, deed ik thuis ook aan Sinterklaas samen met mijn zusje. Wij legden altijd onze schoenen bij de kachel neer, met een briefje en een wortel erin. Ik weet eigenlijk niet, hoelang wij daarmee verder gingen, op den duur wisten we wel dat mama & papa de cadeautjes kochten. Onze vader haalde altijd een grapje uit en legde dan een ei of een sinaasappel in onze schoen. 
Tot op de dag van vandaag doen wij nog steeds wat met Sinterklaas. Wij geven elkaar dan een chocoladeletter. Dat is gewoon traditie en hoeft niet te stoppen, omdat wij ouder zijn. Ook geef ik mijn vrienden altijd een chocoladeletter. Soms gaan wij door naar familie om Sinterklaas te vieren met nichtjes en neefjes.

En nu mag ik hard kloppen op de deur van mijn buurvrouw om haar kinderen te verrassen. 
Ik hoop dat jullie mijn beleving met Sinterklaas met plezier hebben gelezen. 
Wij wensen iedereen een fijne Sinterklaas!
Tot de volgende keer.